ไม่มีคำจำกัดความและไม่มีการทดสอบเพื่อวินิจฉัย อันที่จริงไม่มีชื่อทางการ อาการจะแตกต่างกันอย่างมาก — มีวันหนึ่ง หายไปในครั้งต่อไปด้วย “โรคโควิด-19 ที่ยาวนาน” แพทย์ นักวิทยาศาสตร์ นักการเมือง และหน่วยงานกำกับดูแลกำลังเผชิญกับสัตว์ร้ายที่ไม่มีรูปร่าง: หลายคนกำลังต่อสู้กับอาการที่ทำให้ร่างกายอ่อนแอเป็นเวลาหลายเดือนหลังจากที่ไวรัสหายไป บ่อยครั้งที่ความเจ็บป่วยเหล่านี้ถูกมองว่าเป็นความวิตกกังวล การกลับเป็นซ้ำของการเจ็บป่วยครั้งก่อน หรือแม้แต่วัยหมดประจำเดือน
ในการให้สัมภาษณ์ บางคนกล่าวว่าแพทย์ของพวกเขา
ไม่สนใจพวกเขาว่าควรค่าแก่การดูแลน้อยกว่า โดยที่ไวรัสร้ายแรงได้ควบคุมความสนใจของรัฐบาล
Selina Rajan นักวิจัยจาก London School of Hygiene and Tropical Medicine กล่าวว่า “มีความสนใจไม่เพียงพอในเรื่องนี้ “ส่วนใหญ่เป็นเพราะเราไม่เข้าใจมัน”
Rajan ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของทีม รวมถึง Martin McKee เพื่อนร่วมงานของ LSHTM ที่ทำงานเกี่ยวกับรายงาน COVID ฉบับยาวขององค์การอนามัยโลกกำลังทำให้ระบบสุขภาพเกิดพายุ โดยบริการต่างๆ ต้อง “เริ่มหมุนและเตรียมตัวอย่างรวดเร็ว”
ผู้ป่วยโควิด-19 เป็นเวลานาน “อาจกลายเป็นปัญหาด้านสาธารณสุขที่ใหญ่กว่าการเสียชีวิตจากโควิด-19 มากเกินไป”
การวิจัยเบื้องต้นระบุว่าพบได้บ่อยเพียงใด การศึกษาของอิตาลีพบว่า 87 เปอร์เซ็นต์ของผู้ที่ติดเชื้อ coronavirus มีอาการต่อเนื่องอย่างน้อยหนึ่งครั้งหลังจาก 60 วัน ซึ่งตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงกับการรับรู้ทั่วไปว่า COVID-19 เป็นโรคระยะสั้น
Tim Spector ศาสตราจารย์ด้านระบาดวิทยาทางพันธุกรรมที่ King’s College London และผู้พัฒนาแอพที่ติดตามข้อมูลจากผู้ป่วย coronavirus หลายล้านคน บอกกับBBCว่าข้อมูลจากแอพแสดงให้เห็นว่าผู้คนประมาณ 60,000 คนป่วยมานานกว่าสามเดือน นอกจากนี้ยังบ่งชี้ว่าประมาณ 300,000 คนในสหราชอาณาจักรมีอาการมานานกว่าหนึ่งเดือน
สเปคเตอร์เตือนว่าผู้ป่วยโควิด-19 ที่ป่วยเป็นเวลานาน “อาจกลายเป็นปัญหาด้านสาธารณสุขที่ใหญ่กว่าการเสียชีวิตจากโควิด-19”
อาการอ่อนเพลียมากมาย
ราชันกล่าวว่าโรคโควิด-19 เป็นเวลานานเป็นภาวะที่แตกต่างกันซึ่งส่งผลกระทบต่อผู้คนในรูปแบบต่างๆ ที่แตกต่างกัน สำหรับ Ondine Sherwood ผู้จัดงานกับLongCovidSOSส่วนใหญ่เป็นความเหนื่อยล้าแบบคลาสสิกที่เกิดจากความพยายามใดๆ ที่ทำให้เธอได้รับความทุกข์ทรมานตั้งแต่เดือนมีนาคม สำหรับซาร่าห์ ออสบอร์น ที่ติดเชื้อไวรัสโคโรน่าเมื่อเดือนมีนาคม นอกจากความเหนื่อยล้าแล้ว เธอยังมีอาการปวดน่อง ขนร่วงมาก อุณหภูมิสูงอย่างต่อเนื่อง ปัญหาในทางเดินอาหาร และผื่นที่ผิวหนัง
ผู้ป่วยที่มีอาการมักจะไปพบแพทย์ประจำครอบครัวก่อน แต่สำหรับกลุ่มนี้ ประสบการณ์ของพวกเขาคือการขาดความรู้โดยสมบูรณ์ว่าต้องทำอะไร
กรณีตรงประเด็น: ออสบอร์นได้รับแจ้งว่าอุณหภูมิที่สูงของเธอน่าจะเป็นวัยหมดประจำเดือนมากที่สุด (ซึ่งเธอมีอยู่แล้ว) หลังจากพยายามนับครั้งไม่ถ้วนกับแพทย์ประจำครอบครัว เธอยื่นคำร้อง “ทั้งน้ำตา”
“ฉันคิดว่าฉันไม่ได้รับการสนับสนุน” เธอกล่าว “แล้วคุณก็ตกต่ำจนรู้สึกว่าคุณทำอะไรไม่ได้จริงๆ เพราะคุณไม่มีแรงจะต่อสู้อีกต่อไป”
Nic Mitchell ยังมีแพทย์ประจำครอบครัวที่ปฏิเสธข้อกังวลของเธอ อันที่จริง เพื่อนและครอบครัวก็ไม่เชื่อเธอเช่นกัน “ฉันยอมแพ้แล้ว” มิทเชลกล่าว “ไม่มีใครเชื่อว่าฉันติดโควิด”
Pauline Oustric นักรณรงค์หมายเลข # ApresJ20ในฝรั่งเศส กล่าวว่า ในหลายประเทศยังคงมีความเชื่อที่ว่า “ถ้าคุณไม่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล ถ้าคุณไม่เสี่ยงตาย คุณก็ไม่เป็นไร” การทดสอบที่ทำกับผู้ป่วยโควิด-19 เป็นเวลานานมักจะได้ผลเป็นลบ เธอกล่าวเสริม (ชื่อกลุ่ม “หลัง 20” หมายถึง คนที่มีอาการเกิน 20 วัน)
บางครั้งก็เป็นความไม่รู้
เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์เก็บตัวอย่างจากชายคนหนึ่งที่สถานีทดสอบ coronavirus ในกรุงปราก สาธารณรัฐเช็ก | Martin Divisek/EFE ผ่าน EPA
Robin Gorna เป็นนักรณรงค์ที่เกี่ยวข้องกับ กลุ่ม LongCovid.org ของสหราชอาณาจักร ซึ่งทำงานเป็นนักเคลื่อนไหวและที่ปรึกษาด้านเอชไอวีมานานกว่า 20 ปี เธอป่วยเป็นโรคสายตาเสื่อม (ซึ่งผู้ป่วยโรคโควิด-19 รายอื่นๆ บ่นมานาน) แต่ช่างแว่นตาของเธอปฏิเสธที่จะพบเธอ “นี่คือสิ่งที่เราเห็นในเอชไอวี ผู้คนแค่เข้าใจผิด” กอร์นากล่าว
เธอยังสะท้อนถึงการเรียกร้องของ Oustric ที่ไม่เพียงแต่มุ่งเน้นไปที่ผู้ที่ติดเชื้อโควิด-19 ที่รุนแรงเท่านั้น
“เราต้องการการศึกษาทางการแพทย์ที่ดีขึ้นอย่างเร่งด่วน และในขณะนี้ การรักษาผู้ป่วยในโรงพยาบาลได้เกิดขึ้นแล้ว” เธอกล่าว “ผู้ป่วยโควิดจำนวนมากไม่เคยเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล อันที่จริง หลายคนไม่เคยแม้แต่จะเข้ารับการตรวจ”
“พวกเราหลายคนทำตามที่เราบอก” เธอกล่าวเสริม “เราพักอยู่ที่บ้าน”
‘เราไม่สามารถทำผิดพลาดแบบเดียวกัน’
ความจำเป็นในการให้ข้อมูลกับแพทย์ประจำครอบครัวเป็นสิ่งที่ Charles Shepherd ที่ปรึกษาทางการแพทย์ของ ME Association กำลังรณรงค์อยู่ นอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในคำแนะนำที่เขาให้กับสำนักงานของ Matt Hancock รัฐมนตรีกระทรวงสาธารณสุขของอังกฤษเมื่อเร็ว ๆ นี้
อันที่จริง ผลกระทบระยะยาวของ COVID-19 นั้นไม่น่าแปลกใจสำหรับเชพเพิร์ด ซึ่งใช้เวลา 40 ปีในการศึกษากลุ่มอาการอ่อนเพลียหลังไวรัส
เขากังวลว่าผู้ป่วยโรคโควิด-19 เป็นเวลานานจะตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับผู้ป่วยโรคไข้สมองอักเสบจากกล้ามเนื้อ (ME) หรือกลุ่มอาการเหนื่อยล้าเรื้อรัง เนื่องจาก “แพทย์ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับพวกเขา” เป็นเวลาหลายปีที่ ME ได้รับการวินิจฉัยผิดพลาด ถูกมองว่าไม่ใช่ความเจ็บป่วยที่แท้จริง และได้รับการวิจัยน้อยเกินไป ซึ่งเป็นสิ่งที่เชพเพิร์ดไม่ต้องการเห็นในวงกว้าง
Lesley Macniven ผู้ที่ป่วยเป็นโรคโควิด-19 มาเป็นเวลานานและกำลังทำงานร่วมกับ Gorna และกลุ่ม LongCovid.org ได้ประสบกับความยากลำบากในการใช้ชีวิตร่วมกับฉันโดยตรง ซึ่งเกิดจากภาวะต่อมน้ำเหลืองตอนเป็นวัยรุ่น
“เราไม่สามารถทำผิดพลาดแบบเดียวกันได้” เธอเตือน “เราต้องใช้โอกาสนี้เพื่อรับรู้และรับการสนับสนุนสำหรับผู้คนทันที”
หากไม่มีการจัดการเรื่องโควิด-19 เป็นเวลานาน สิ่งที่หลายคนกลัวคือการสร้างความเสียหายสองเท่าต่อระบบสุขภาพและเศรษฐกิจ
“ถ้าเราไม่สนับสนุนพวกเขา หากเราไม่ให้การบำบัดที่จำเป็น และหากพวกเขาไม่ได้รับทรัพยากรด้านสุขภาพจิตที่พวกเขาต้องการ … โอกาสที่พวกเขาจะจบลงด้วย การทำงานและผลประโยชน์ระยะยาวจะสูงขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้” Rajan จาก LSHTM กล่าว
Credit : parkerhousewallace.com partyservicedallas.com pastorsermontv.com planosycapacetes.com platterivergolf.com prestamosyfinanciacion.com quirkyquaintly.com rodsguidingservice.com rodsguidingservices.com saabsunitedhistoricrallyteam.com
